مى كنى كه به بهشت روند و دشمنانت به دوزخ. پس تويى قسمت كننده بهشت و تويى قسمت كننده دوزخ. حقا كه هر كس تو را دوست داشت به رستگارى رسيد، و هر كه تو را دشمن داشت زيانبار گشت، پس در آن روز تو امين خدا و حجت روشن و آشكار او هستى. (1) مقاسمه در قرآن القيا في جهنم كل كفار عنيد. (2) 5 - ابو سعيد خدرى گويد: رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: چون روز قيامت شود خداوند به محمد (خود من) وعلى گويد: هر كه شما را دوست داشته به بهشت در آوريد و هر كه شما را دشمن داشته به دوزخ. پس على بر لب دوزخ مى نشيند و به آن گويد: اين شخص از من و اين شخص از تو، و اين است معناى آيه القيا في جهنم... (3) 6 - عكرمه در تفسير همين آيه گويد: پيامبر وعلى هستند كه در دوزخ مى افكنند. (4) 7 - شريك بن عبد الله گويد: اعمش بيمار بود و من نزد او بودم كه ابو حنيفه و ابن شبرمه و ابن ابى ليلى وارد شدند، به او گفتند: اى ابامحمد، تو در آخرين روز از روزهاى دنيا و اولين روز از روزهاى آخرت قراردارى و در گذشته احاديثى درباره على بن ابى طالب نقل مى كردى، اينك از اين كار خود به درگاه خدا توبه كن! اعمش گفت: مرا بنشانيد، مرا بنشانيد. او را نشاندند، گفت: ابومتوكل ناجى از
(٦١٦)