خود به تنهايى دليل است كه قرآن وحى الهى است. چرا نه، كه او خداوند شيوا سخنى ورساگويى و برترين نمونه در معارف الهى است؟! (1) 6 - خليل بن احمد صاحب علم عروض: نياز همگى به او و بى نيازى او از همه، دليل است كه او پيشواى همه است. (2) 7 - دكتر مهدى محبوبه: على بر معرفت احاطه يافت بى آن كه معرفت بر او احاطه يابد، وعلى بر هر سوى معرفت دست يافت بى آن كه معرفت بر هر سوى وى دست يابد. (3) 8 - دكتر سعادت: همه مورخان و سيره نويسان بر اين باورند كه على بن ابى طالب را امتيازات بزرگى بود كه براى ديگران فراهم نبود، او امتى بود كه در يك تن تبلور يافته بود. (4) 9 - نويسنده مسيحى عرب جرج جرداق: در نظر من، فرزند ابو طالب نخستين مرد عرب بود كه با روح كلى يار و همنشين بود، على شهيد عظمت خود شد، او در حالى جان سپرد كه نماز را در ميان دو لب داشت، او با دلى سرشار از عشق خدا درگذشت. هرگز تا زيان قدر و مقام راستين وى را نشناختند تا آن كه از همسايگان پارسى آنان مردمى برخاستند كه ميان گوهر و سنگريزه فرق مى نهادند. (5) 10 - ابن ابى الحديد: به فصاحت بنگر كه چه سان خود را در اختيار على نهاد و زمامش را به دست او سپرد! منزه خدايى كه اين مرد را چنين مزاياى پر بها و
(١٣٦)