المستقيم (1 / 188) گويد: ابن قرطه در كتاب مراصد العرفان از ابن عباس آورده است كه گفت: ما شاهد بوديم كه مدت نه ماه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم هر روز به هنگام هر نماز به در خانه على عليه السلام مى آمد و بر آنان سلام مى كرد و اين آيه را مى خواند و آنان را به نماز دعوت مى كرد.
تحقيق در مفردات آيه پس از ذكر احاديث گذشته درباره شأن نزول اين آيه از طريق عامه، سزاست كه اشاره اى به مفردات آيه داشته باشيم تا مقصود آيه و تفسير آن به آسانى براى ما روشن گردد، و ما در اينجا نظرات پيشوايان در تفسير و لغت را مى آوريم.
1 - كلمه (انما): گفته اند اين كلمه براى انحصار است. شيخ طائفه شيعه ابو جعفر محمدبن حسن طوسى رحمه الله گويد: لفظ (انما) مانند (ليس) به كار مى رود، و اين را در گذشته از لغويان مانند زجاج و ديگران نقل كرديم، و خلاصه كلام آن مى شود كه: خداوند اراده نكرده است بردن هرگونه پليدى را در اين حد از كسى مگر از اهل بيت. و اين دلالت دارد كه بردن پليديها درباره آنان صورت گرفته است و اين بر عصمت آنان دلالت مى كند. (1) و شيخ طبرسى رحمه الله كه از بزرگان و راد مردان اماميه است گويد: اين كه كسى گويد: (انما لك عندى درهم، وانما في الدار زيد) معنايش آن است كه نزد او چيزى جز درهم نيست، و در خانه جز زيد هيچ كس نيست. (2) 2 - اراده: اراده مصدر باب افعال است از اراد، يريد، وثلاثى مجرد آن راد، يرود است. راغب در مفردات القرآن گويد: (اراده از راد، يرود گرفته شده و به