فرق سياست على عليه السلام با ديگران 1 - دانشمند مصرى دكتر طه حسين گويد: فاصله ميان على ومعاويه در سيره وسياست بسيار وعميق است، دانستى كه معاويه با ثبات و اعتماد و اطمينان كامل در انتظار على بود، آرى فاصله ميان روش سياسى آنها بسيار وعميق بود، على به خلافت الهى ايمان داشت... او يكى از حقوق واجب بر خود را آن مى ديد كه عدل را با گسترده ترين معانيش در ميان مردم به پا دارد و هيچ كس را بر ديگرى (بدون جهت) ترجيح ندهد، او از حقوق واجب بر خود را حفظ مال مسلمانان مى دانست كه جز در جاى درست خود مصرف نكند، او به خود اجازه نمى داد كه از بيت المال به مردم جايزه دهد بلكه به خود اجازه نمى داد كه از بيت المال براى خود و خانواده اش چيزى بردارد جز به اندازه قوت لايموت نه بيشتر.
اما معاويه.. در اين كار هيچ گناه و مانعى نمى ديد، از اين رو آزمندان همه آرزوهاى خود را در نزد او بر آورده مى ديدند و زاهدان نيز محبوب خود را نزد على عليه السلام مى يافتند، و تو چه گويى درباره مردى كه برادرش عقيل بن ابى طالب نزد او آمد تا چيزى بگيرد و او به فرزندش حسن فرمود: هر گاه سهم من رسيد آن را بردار و با عمويت به بازار برو و جامه و كفشى نو براى او بخر، وبيش از اين نگفت، اما چه گويى درباره مردى كه همين عقيل پس از آن كه صله برادرش او را راضى نكرد نزد او مى رود و او از بيت المال صد هزار به او عطا مى كند؟!... (1) على هرگز در دين سستى و سازشكارى نمى كند و هيچ چيزى را به اين اندازه دشمن نمى دارد كه درهمى از بيت المال مسلمانان را نابجا خرج كند و به كسى بدهد، چنان كه حقه بازى و حيله گرى و هر چه را كه اندك رابطه اى با جاهليت