مى جويند، و در آن دره چاهى است كه اهل آن دره از گرما و بوى گند و تعفن آن و عذابهايى كه خداوند براى اهل آن فراهم كرده پناه مى جويند، و در آن چاه اژدهايى است كه همه اهل آن چاه از كثافت و بوى گند و تعفن آن اژدها و زهرهايى كه خداوند در نيش آن براى اهل آنجا فراهم كرده پناه مى جويند، و در شكم آن اژدها هفت صندوق است كه پنج تن از امتهاى گذشته و دو تن از اين امت در آن هستند.
گفتم: فدايت شوم، آن پنج تن و آن دو تن كيانند؟ فرمود: آن پنج تن عبارتند از: قابيل كه هابيل را كشت، و نمرود كه با ابراهيم درباره پروردگارش به گفتگو و احتجاج پرداخت، گفت: (من هم زنده مى كنم و مىميرانم)، (1) و فرعون كه گفت:
(من پروردگار برتر شما هستم) (2) و يهودا كه يهوديان را به دين يهود در آورد، و بولس كه نصارى را بدان دين كشانيد، و از اين امت آن دو تن عرب بيابانگرد هستند. (3) اشكال به لعن برخى از صحابه و پاسخ آن 14 - بسيار مناسب ديدم كه در اينجا مطلبى را كه ابن ابى الحديد نقل كرده بياورم، و هر كه آن را بخواند و در آن بينديشد او را كافى است و به حقيقت مطلب دست خواهد يافت. وى گويد:
در سال 611 در بغداد به حضور ابو جعفر نقيب، يحيى بن محمد علوى بصرى رسيدم، جماعتى نزد او بودند و يكى از آنان كتاب (اغانى) ابوالفرج را مى خواند، سخن از مغيرة بن شعبه پيش آمد و آن جماعت درباره او به گفتگو