كريم بوده اند نيز رافضى هستند، و سوگند به خدا كه خدشه دار نمودن عدالت اينان پشت را مىشكند. (1) و نيز آن مرحوم درباره اين سخن ابن حجر: (اصل در اين مطلب آن است كه ناصبيان...) گويد: از اين عبارت او استفاده مى شود كه مى خواهد عقيده ناصبيان - كه خدا با عدلش با آنان رفتار كند - را توجيه نمايد كه اعتقاد و ديندارى آنان مبنى بر دشمنى على عليه السلام كه نفس پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است براى آنان رواست. و بديهى است كه اين سخن فاسد است و هيچ با انصافى در بطلان آن شك نمى ورزد، زيرا اگر كسى در اعتقاد به باطل معذور بود و خداوند او را معذور مى داشت بى شك يهود و نصارى نيز در كفر و بغضشان نسبت به رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم عذر بزرگى داشتند، زيرا آنان به پيروى از دانشمندان و راهبان خود معتقد بودند آن حضرت پيامبر دروغين است و بدين مطلب اعتقاد داشتند. در صورتى كه بطلان اين مطلب بديهى است. (2) برخى از شخصيتهاى متهم به جرم تشيع در اينجا به ذكر پاره اى از شخصيتهاى شيعه كه به جهت دوستى اهل بيت عليهم السلام مطرد و خدشه دار گرديده و مورد كينه و دشمنى قرار گرفته اند مىپردازيم.
خداوند همه آنان را از سوى صاحب ولايت بهترين پاداش دهد.
1 - ابن عقده ذهبى (در گذشته به سال 747) كه از علماى بزرگ عامه است گويد: ابن عقده: وى حافظ عصر و محدث دريا علم و ناپيدا كرانه ابو العباس احمد بن