الاسماء كلها (1) (خداوند همه اسماء را به آدم آموخت). پس هيچ چيزى و حادثه اى و واقعه اى نيست مگر آن كه على عليه السلام بدان عالم و در استنباط معناى آن فهيم است. و او را به نوح در مورد حكمت - يا صحيح تر در (حكمش) چنان كه در روايتى ديگر آمده است - تشبيه كرد، زيرا على عليه السلام بر كافران سرسخت و سخت گير و بر مؤمنان رئوف و مهربان بود همان گونه كه خداوند او را در قرآن وصف نموده: والذين معه اشداء على الكفار رحماء بينهم (2) (و آنان كه همراه اويند بر كافران سرسخت و در ميان خود مهربانند)، و درباره سرسختى نوح بر كافران فرموده است: رب لاتذر على الارض من الكافرين ديارا (3) (پروردگارا، هيچ يك از كافران را بر روى زمين باقى مگذار).
و او را در حلم به ابراهيم خليل الرحمن عليه السلام تشبيه نمود چنان كه خداوند در قرآن او را بدين صفت وصف نموده است: ان ابراهيم لحليم اواه (4) (همانا ابراهيم بسى بردبار و آه كشنده بود). بنابر اين حضرتش داراى جميع اخلاق انبياء و متصف به صفات اصفياء و برگزيدگان خداوند بوده است. (5) احاديث افضليت 7 - قندوزى از جابر رضى الله عنه از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم روايت كرده كه فرمود: اى على، اگر بنده اى خدا را آن گونه كه شايسته است عبادت كند ولى درباره تو و خاندانت شك داشته باشد كه برترين مردميد، در آتش دوزخ خواهد بود. (6)