سميعا بصيرا. (1) (ما آدمى را از نطفه اى آميخته آفريديم در حالى كه او را مىآزماييم و از اين رو شنوا و بينايش ساختيم).
نظام آخرت دفعى است: فانما هى زجرة واحدة، فاذاهم بالساهرة. (2) (قيامت تنها يك نهيب است كه همگى در پهنه محشر گرد مى آيند).
نظام دنيا مرگ و فنا پذير است: وجاءت سكرة الموت بالحق ذلك ما كنت منه تحيد. (3) (و بيهوشى مرگ در رسد، اين همان است كه از آن مىگريختى).
نظام آخرت حيات دائمى است: وان الدار الاخرة لهى الحيوان لو كانوا يعلمون. (4) (و همانا سراى آخرت زنده است اگر مى دانستند).
نظام دنيا داراى منظومه شمسى است: هو الذى جعل الشمس ضياء والقنر نورا وقدره منازل لتعلموا عددالسنين والحساب... (5) (او است خدايى كه خورشيد را تابان ساخت و ماه را نورانى آفريد و براى آن جايگاههايى قرار داد تا شمار سالها و نيز حسابها را بدانيد).
نظام آخرت بدون اين منظومه است: متكئين فيها على الأرائك لايرون فيها شمسا ولازمهريرا. (6) (در آن بهشتها بر تختها تكيه زنند و در آنجا نه خورشيد بينند و نه ماه را).
تفاوت دو نظام در روايات 1 - حضرت رضا عليه السلام فرمود: خورشيد و ماه دو نشانه از نشانه هاى خدا هستند