و گويد (در ص 50): پس از آن كه روشن شد كه آيه علم الكتاب دلالت دارد بر آن كه علم همه كتاب نزد مولاى ما اميرمؤمنان و امامان معصوم از اولاد او عليهم السلام است، آشكار مى شود كه آنان اعلم و افضل از انبياى اولوالعزم هستند زيرا علوم آن پيامبران محدود بوده و علم همه كتاب در نزد آنان نبوده است.
و گويد (در ص 130): بدان كه اين روايات مشهور (كه اگر آنان نبودند خداوند آدم و بهشت و دوزخ و... را نمى آفريد) كه از طريق عامه و خاصه روايت شده دلالت دارد كه پنج تن عليهم السلام برترين آفريدگانند از گذشتگان و آيندگان حتى از پيامبران اولوا العزم عليهم السلام، زيرا بديهى است كه اگر افضل از همه نبودند واسطه ايجاد آنان قرار نمى گرفتند.
و گويد (ص 142): مولاى ما امير مؤمنان و فرزندان پاك او عليهم السلام همانها هستند كه خداوند آنان را بر همه آفريدگان خود برگزيده و برترى داده است.
و گويد (ص 184): على عليه السلام پس از خاتم انبيا صلى الله عليه و آله و سلم برترين آفريدگان حتى برتر از انبيا عليهم السلام است. و گويد (ص 236): و از اين روايات مشهور از طريق عامه و متواتر از طريق ما كه مفسر اين آيه شريفه است (1) استفاده مى گردد كه مولاى ما امير مؤمنان عليه السلام سرور مؤمنان و بهترين و برترين آنان پس از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم، و به منزله نفس و خود پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است و هيچ كس از نظر درجه و مرتبه نزديكتر از او به آن حضرت نيست. توضيح آن كه: اين كه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: (خانه من و خانه على فرداى قيامت يكى است و در يك جاست) دليل آن است كه منزلت آن حضرت منزلت نفس شريف پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است و هر دو در يك درجه در نزد خداى متعال قرار دارند.