و در زيارت عاشورا مى گوئى سلام بر تو اى بنده اى كه در مقام عبوديت لقب ابا عبد الله گرفتى، و سلام بر تو اى فرزند رسول خدا (ص) و اى فرزند على (ع)...
و در زيارت امام زمان (عج) مى خوانيم:
" السلام عليك حين تقرء وتبين، السلام عليك حين تصلى وتقنت، السلام عليك حين تركع وتسجد، السلام عليك حين تهلل وتكبر " (1).
و در جائى كه عاشقان مجازى با اظهار محبت هاى پيوسته خود و ذكر صفات برگزيده معشوقشان لذت مى برند به اميد آنكه مورد تفقد و دل جوئى قرار گيرند.
جا دارد كه عاشقان حقيقى اهل بيت و سوخته‌گان عشقشان با تكرار نام و نشان معشوقشان عشق ورزيده به اميد دميدن صبح سعادت، و با قبول يك سلام و درودشان مورد عنايت قرار گيرند، و مس وجودشان به طلاى ناب محمد (ص) و آل او مبدل گردد.
ت - 14 - ص 167 - سطر 17.
اين شعر نسبت داده شده به عمر بن الخطاب (2) و بعض هم نسبت داده اند به ابو فراس همام الفرزدق. (3).
و دست سياست جرئت داده است علماء عامه را كه در مقابل ظاهر آيه شريفه و تصريح زيادى از علماء آنها مثل فخر رازى (4) وقرطبى (5) و و... و روايات فراوانى كه ادعاء تواتر و اجماع بر آنها شده كه حسن و حسين فرزندان رسول خدا (ص) هستند.