و اولاد او و كبار صحابه از شيعيان او را اولياى خدا ندانند، و ساير صحابه كه از آن جناب منحرف بودند ولى بشمارند، چه به اين روايت در كتب اصول و كلام استدلال بر حرمت سب صحابه مىكنند، علاوه بر همه ايمان در حال ملاقات شرط صدق صحابى است، زياد را مؤمن مىدانند در نه سالگى، و در اثبات سبق اسلام أمير المؤمنين بر ابوبكر مىگويند اسلام صبى مقبول نيست، و اسلام علي وقتى مقبول است كه بالغ باشد، و بلوغ او بعد از اسلام ابوبكر است، پس ابوبكر اسبق است در اسلام، نعوذ بالله من الضلال والخذلان.
فائدة در لعن بر آل زياد البته زياد داخل است، و اين يا از بابت مناط منقح است كه لعن آل زياد از جهت انتساب به زياد و رضاى به افعال او و عبيد الله است، پس زياد بالاولوية داخل لعن است، و يا از جهت دعوى شمول لفظ آل است، چنانچه بعض علماء ادعاء كردند، و ما انشاء الله در شرح صلوات بر آل محمد صلى الله عليه وآله اشاره به اين مقام خواهيم كرد، والله الموفق.
و اولاد زياد چنانچه ابن قتيبه در (معارف) مىگويد: عبد الرحمان ومغيرة، و محمد، وابوسفيان، وعبيد الله، وعبد الله كه مادر اين دو مرجانه بود، و سلم وعثمان، وعباد، وربيع وابو عبيده، ويزيد، وعنبسه وام معاويه وعمر، وغصن، وعتبه وابان، و جعفر، و سعيد، وابراهيم، و اين جمله بيست و يك پسر و دختر بودند لعنهم الله جميعا.
(وآل مروان) ج - وآل مروان را.
ش - همو مروان بن الحكم بن ابى العاص بن اميه، و اين مروان معروف بابن