ليعذب ببكاء الحى عليه " (1) وارد است، و سيد اجل مرتضى سلام الله عليه در تأويل خبر سيم از مجلسى بيست و سيم از (امالى) خود مشروحا متعرض شده هر كه خواهد از اهل فضل به آنجا رجوع فرمايد (2).
مسألة مراد از اهل بيت گاهى خصوص آل عبا است چنانچه در آيه تطهير موافق نقل فريقين چنين است، و ظاهر عبارت شيخ اجل امين الاسلام قدس الله نفسه الزكية در (مجمع البيان) آنست كه بناى شيعه كليا بر بر اين مذهب است در كريمه تطهير، و گاهى خصوص ائمه اثنى عشر است، چنانچه در اخبار تمسك و وجوب متابعت است، چه تمسك و متابعت بقول غير معصوم جايز نيست مطلقا، و معصومى غير از اين چهارده نفر بالاجماع نيست، و گاهى مطلق قرابت رسول است، " وهم من تحرم عليه الصدقة " چنانچه در اخبار مودت في الجمله، واعانت و تعظيم و تكريم وارد شده، و در فقره زيارت هر سه معنى جايز است، و اولى اول وثانى است، و خطاب اگر چه به سيد الشهداء عليه السلام است ولى منافاتى با اين ندارد ورود خطاب به صيغه جمع، چه متعارف است در خطاب به شخصى كه از قبيله‌اى است كه سايرين از آن جماعت را استحضار كنند در ذهن و در مخاطبه تشريك نمايند، گاه براى تشريف، و گاه به غرض ديگر، و از اين جهت در زيارت جامعه با اينكه مخاطب واقعى يك نفر است، چنانچه فقره يا ولي الله شاهد است به همه ائمه عليهم السلام خطاب كرده، و امام مخاطب را با او ضميمه ساخته به جهت اعلان به شرافت فضل وجلالت او.