آيه أولى:
" فمن حاجك فيه من بعد ما جاءك من العلم فقل تعالوا ندع أبناءنا وأبناءكم ونساءنا ونساءكم وأنفسنا وأنفسكم ثم نبتهل فنجعل لعنة الله على الكاذبين " (61 سوره 3).
خلاصه مضمون آيه كريمه چنان است كه اگر كسى با تو اى پيغمبر راه مجادله پيش گيرد، و در أمر مخلوق بودن عيسى بى پدر - چنان كه آدم (1) - از در خصومت در آيد بگو با او بيائيد تا بخوانيم پسران ما و پسران شما را، و زنان ما و زنان شما را، و خودهاى ما و خودهاى شما را، از آن پس بدرگاه احديت ضراعت وابتهال كنيم، پس لعنت و دورى از رحمت الهيه را نصيب دروغگويان سازيم، و اين آيه مباركه دلالت بر آن دارد كه حسنين عليهما السلام پسران پيغمبر صلى الله عليه وآله بودند.
ابن الخطيب رازى كه امام اهل سنت و فخر دين آن جماعت است در تفسير (مفاتيح الغيب) نقل كرده كه چون وفد نجران بر ضلالت و تعصب بر طريقه نصارى مجد شدند پيغمبر اظهار مباهله فرمود ايشان مهلت خواستند، بعد از آن از عاقب كه رئيس ايشان بود استشاره نمودند او بموادعت و مسالمت امر كرد، و پيغمبر صلى الله عليه وآله بيرون آمد و كسائى از موى سياه در برداشت و حسين را در زير كش بغل گرفته بود، و دست حسن در دست داشت، و فاطمه از عقب وى مى آمد، وعلى از عقب فاطمه راه مىرفت، و مىفرمود هر وقت من دعا كنم شما آمين گوئيد اسقف نجران چون اين حال بديد گفت با قوم خود: كه من روهائى مى بينم كه اگر از خدا مسئلت نمايند كه كوهى را از جا بركند هر آينه خواهد كند، هان