مرحوم علامه طهرانى غره شهر صفر 1316 مبتلا به مرض حصبه و در هشتم ماه دعوت حق را لبيك گفت، - و جمعى از اهل خبره ودرايت را عقيده بر آن است كه بعضى از مغرضين عنود آن شخصيت علمى و تقوى را مسموم و از پا در آوردند.
جسد مطهرش در مقبره والد ماجدش واقع در صحن امام زاده حمزه در جوار حضرت عبد العظيم به خاك سپرده شد.
" توجه و يادآورى " آنچه از بعض كتب و تراجم مشاهده مىشود كه اسم مؤلف ابوالفضل احمد بوده و تاريخ وفات 1317 و جسد مطهر منتقل به نجف اشرف، و در وادى السلام دفن شده امرى است خلاف واقع، بلكه نام ايشان ابوالفضل متولد 1273 و درگذشت 1316 و مدفن شريف بقعه پدر بزرگوار در جوار حضرت عبد العظيم در رى مىباشد.
اساتيد مؤلف حاج ميرزا ابوالفضل ابتداء در خدمت پدر بزرگوار خود (حاج ميرزا ابو القاسم طهرانى كلانترى) و پس از رحلت والد ماجد خود غالب اوقات خدمت فقيهين زمان و وحيدين دوران السيد السند آقا سيد محمد طباطبائى، والعلم المعتمد آقا ميرزا عبد الرحيم نهاوندى نور الله مرقدهما به تحصيل فقه و اصول اشتغال داشت.
و در خدمت حكيمين عصر و فريدين دهر: السيد الاجل آقار ميرزا ابوالحسن جلوه، والعلم الاجل آقا ميرزا محمد رضا قمشهاى طيب الله تربتهما مشغول تكميل عرفان و معقول بود، و بحث هاى عرفانى و حكمى استاد فريد آقا محمد