عذاب اعداء آل محمد عليهم السلام گردد (1).
اللهم اجر دموعنا في مصاب الحسين ووفقنا للعن قتلته من الاولين و الاخرين، اللهم العنهم لعنا وبيلا، وعذبهم عذابا اليما لا تعذب به احدا من خلقك، وصل على محمد وآله الطاهرين من اليوم الى يوم الدين.
(برئت الى الله واليكم منهم ومن اتباعهم واشياعهم (1) واولياءهم) ج - بيزارى مىجويم بسوى خدا و بسوى شما از ايشان و پيروان و همراهان و دوستان ايشان.
ش - برء: از باب سمع يعنى بيزار شد، و تبرى بمعنى بيزارى كردن است، و اين معنى مأخوذ از كتب لغت فارسيه از قبيل (منتهى الارب) و (تاج المصادر) و ترجمه قزوينى بر (قاموس) است، و در كتب عربيه حقيقت معنى براءت را بيان نكرده اند، وبرء من مرضه‌اى تنقى وعوفى، وبرء من دينه اى سقط عنه طلبه، هر دو مأخوذ از اين معنى است، و در تفسير (مجمع البيان) و (مفاتيح الغيب) ابن الخطيب رازى براءت را تفسير به انقطاع عصمت نموده اند، و اين تفسير بلازم است، و بعضى منتسبين به علم برائت را به امتناع تفسير كرده اند و بعد از فحص كامل وجهى براى اين تفسير به نظر نيامد، و تعدى به " الى " مبنى بر اشراب معنى توجه و انعطاف عزيمت است، چون متبرء از كسى كه تقرب به ديگرى كند البته در حال ادبار از او اقبال به آن ديگرى - كه بطلب قربت و رعايت محبت او بيزارى كرده - دارد، ولابد همين معنى مصحح دخول " الى " در آن ظرف است.
ضمير در منهم راجع بجميع طوائف مذكوره است، و مراد از آن عناوين اشخاصى هستند كه مدخليت تامه در آن امر داشته‌اند كه آن افعال نحوى