مثل خبرى كه در (كامل الزيارة) مسندا از ابو حمزه ثمالى رضى الله عنه روايت كرده كه از حضرت صادق عليه السلام سؤال كرد از طين حاير كه آيا در او شفا هست؟
فرمود استشفاء مىشود به او ما بين قبر تا سر چهار ميل، و چنين است قبر جدم رسول خدا، و چنين است قبر حسن وعلى و محمد تا آخر حديث (1).
. و ظاهر اينست كه قبر امير المؤمنين از روايت سقط شده باشد، چه در (بحار) و (وسايل) هم به همين وجه از (كامل الزيارة) نقل كرده اند، و مراد از علي امام زين العابدين است، و از محمد حضرت باقر عليه السلام، و اين كه ذكر خود نفرموده يا به جهت حيوة است يا به ملاحظه ديگر، پس ظاهر خبر عموم حكم است بسائر ائمه نيز، چه اگر تسريه شود تا حضرت باقر عليه السلام مىتوان دعواى قطع بعدم فرق كرد.
و در (كشكول) شيخ بهائى نضر الله وجهه مذكور است كه اين حديث را جدوى شيخ محمد جبعى از خط سيد جليل طاهر ذى المناقب والمفاخر سيد رضى الدين علي بن طاووس قدس الله سره نقل فرموده كه آن سيد بزرگوار از جزو ثاني كتاب (زيارات محمد بن احمد بن داود القمى) رضى الله عنه اين حديث را از ابو حمزه نقل كرده، و عبارت (كشكول) هم موافق اين عبارت است. و هم در (كامل الزيارة) و (رجال كشى) است در ذيل حديث مفصلى كه صادق آل محمد عليهم السلام به جهت شفاى محمد بن مسلم شربتى بوى داد، و فرمود در اين شربت گل قبر پدران من بود (2).
و اين دو خبر هر دو در غايت ضعف سندند، چه جمله از رواتشان مجهول اند يا مجروح، و اگر نبود در سندشان مگر عبد الله اصم - كه نجاشى در حق او گفته: عبد الله بن عبد الرحمن الاصم المسمعى بصرى ضعيف غال ليس بشئ له