او است، هر ملك مقرب و هر نبى مرسل بد مىشود روى آنان كه كافر شدند، و گفته مىشود به ايشان اين آنست كه بنام او خود را تسميه مىكرديد، يعنى خود را أمير المؤمنين مىخوانديد.
نكته از آنچه در معنى امارت گفتيم مىتوان دانست كه چرا اين لقب از خصايص شده، و در حق ائمه هم جايز الاستعمال نيست، چه افضل مؤمنين ائمه هستند، و آن كه امارت وحمكرانى به همه دارد از جهت كثرة سوابق، ووفور فضايل در زمان نبى و اتحاد با درجه محمدى (1) در ماسواى نبوت ووساطت در وصول احكام و اسرار كه حامل او پيغمبر بوده، و مرتبه ابوت كه از اسباب وجوب