ب - در (كامل الزيارة) روايت مىكند كه امير المؤمنين على عليه السلام در رحبه كوفه اين آيه مباركه تلاوت مىفرمود " فما بكت عليهم السماء والارض و ما كانوا منظرين " (29 الدخان 44) ناگاه حسين از درى از درهاى مسجد در آمد فرمود:
" اما ان هذا سيقتل ويبكى عليه السماء والارض " (1).
ج - در (امالى) و (علل) است كه ميثم تمار به جبله فرمود: كه اى جبله بدان كه حسين بن على سيد شهيدان است، ومر اصحاب او را بر ساير شهيدان درجه‌اى است آنگاه كه نظر كنى به آفتاب كه سرخ باشد چون خون تازه بدان كه سيد الشهداء مقتول شده، جبله گفت روزانه از حجره بيرون آمدم آفتاب را ديدم بر ديوارها چون چادرهاى معصفر، صيحه زدم و گريه كردم و گفتم سوگند با خداى كه سيد ما حسين بن على كشته شد (2).
د - در (امالى) و (عيون) از ريان بن شبيب نقل كرده است كه حضرت رضا فرموده كه آسمان هاى هفت گانه و زمينها بر حسين بگريستند (3).
ه‍ - در (كامل الزيارة) مسندا از مردى از اهل بيت المقدس نقل كرده كه بعد از قتل حسين ديوارها سرخ شد مانند خون بسته و سه روز باران خون تازه آمد (4).
و - شيخ أجل أعظم أوثق عبد الله بن جعفر الحميرى در (قرب الاسناد) از حنان روايت كرده كه صادق آل محمد فرمود: زوروا الحسين ولا تجفوه فانه سيد الشهداء