والحمد لله على وضوح الحجة.
نكته: زمخشرى در (كشاف) آورده كه جهت اينكه " ابناء " و " نساء " را در امر مباهله ضميمه كرده آن است كه دلالت اين كار بر صدق او بيشتر است، چه كاشف وثوق به حال خود و يقينش به صدق دعواى خويش است، چه جرئت و اقدام كرده بر تعريض عزيزان و پاره هاى جگر خود، و كسانى كه محبوبترين خلقند بسوى او براى بلا و اقتصار بر تعريض نفس خود نفرموده، و دلالت دارد بر اطمينان او به كذب خصم تا هلاك شود با دوستان و عزيزان خود كه اثرى از او در گيتى نماند، و خصوصيت داد پسران و زنان را چه آنان عزيزتر خويشان و چسبيده تر از همه‌اند به دل.
و گاه باشد كه آدمى خويشتن را فديه ايشان كند، و جنگ نمايد در حفظ ايشان، و از اين جهت است كه عرب زنان و كوچهاى خود را در حروب و رزمگاه ها مىبردند تا از فرار مصون شوند، و آن كه در حمايت كوچ خود بيشتر كوشش داشت حامى الحقيقة نام مىكردند.
و نكته اينكه مقدم داشته در ذكر ابناء ونساء را آن است كه اشاره كند به اينكه قريب المنزله ونصيف المكانة در حضرت او هستند، يا آنكه مقدم اند بر نفس، و شايسته آن است كه جان هاى گرامى نثار ايشان شود، و در اين مطلب دليلى است كه هيچ چيز اقوى از او نيست بر فضل اهل كساء، اين است خلاصه سخنان صاحب (كشاف).
من بنده گويم: اولا كه شايسته‌تر آنكه نكته تقديم ابناء و نساء را همان وثوق به صدق و اطمينان قرار دهيم، چه در مقام بلا چنانچه اشاره كرد غالبا اهتمام به