گرفته، و آنچه را براى دوستى دو جانبه دستور داده اند عمل نمايند.
و از همين سو تمام بزرگان دين بر آن عقيده هستند كه زياراتى را كه از ائمه معصومين رسيده بهترين وسيله قرب به مواليان خود مىباشد - و كلام الملوك ملوك الكلام است - و چه بسا در ضمن بيان تحيات و آداب حقايق و دقايقى از عرفان را در مقام ولايت و امامت به همان شأن و مقامى كه مقرر است به تشنگان زلال معرفت عنايت، و آنان را سيراب سازند.
2 - نقش زيارات يا درسهاى سازنده متأسفانه آنچه كمتر بدان توجه شده و مىشود محتواى زيارات است، و از اين ناحيه اكتفاء به ظاهر كلمات آن تعاليم ملكوتى مىگردد، در صورتى كه روح زيارات محتواى آنها است كه درسهاى عميق و سازنده انسان ها مىباشد.
و پس از (قرآن مجيد) و (نهج البلاغة) و (صحيفة سجادية) و دعاهاى وارد شده از ائمة معصومين صلوات الله عليهم، اين زيارات مأثوره از اهل بيت عصمت است كه روح مىبخشد، و انسان را به أوج معارف اهل بيت عصمت عليهم السلام آشنا مىسازد، خصوصا با توجه به آداب و دستوراتى كه براى امكنه مقدسه و شرف يافته‌گان آن ميعادگاههاى عاشقان بيان شده، كه در مجموع اثر به سزائى در سوق انسانها بسوى كمالات و دورى از پليديها دارند، و بر همين اساس پاداش بزرگ و زيادى را براى توفيق و راه يافته‌گان به حرمهاى قرب بيان فرموده اند.
3 - مرورى كوتاه بر اين تعاليم آموزنده 1 - توحيد و خداشناسى.
2 - عجز و كمال فروتنى در برابر ذات خداوند ذو الجلال عز اسمه.