عدول صحابه باشند، و عدالتشان با ظلم اهل بيت، وايذاء فاطمه عليها السلام واحراق خانه او، و مخالفت على عليه السلام، و بغض حسنين منافات نداشت چنانچه شمه‌اى از او را شنيدى، و شايد در شرح فقرات آتيه نيز اشارتى بجمله‌اى از آنها شود، بلكه منافى با تغيير كليه فروع و اصول احكام وهدم اساس شريعت مقدسه - على الصادع بها الف سلام - نيست، چنانچه از تأمل اخبار مبثوثه در مطاوى كتب معتمده و اصول صحيحه ايشان متبين مىشود.
سيد محقق ثقه امين شارح (صحيفه) مقدسه از جمع بين الصحيحين در مسند ابى الدرداء در حديث اول از اخبار (بخارى) نقل كرده: قالت ام الدرداء:
دخل علي ابو الدرداء وهو مغضب، فقلت ما اغضبك؟ فقال: والله ما اعرف من امر محمد شيئا الا انهم يصلون جميعا (1).
و در حديث اول از (صحيح بخارى) از مسند انس بن مالك آورده عن الزهرى قال: دخلت على انس بن مالك بدمشق وهو يبكى، فقلت ما يبكيك؟ فقال لا اعرف شيئا مما ادركت الا هذه الصلاة، وهذه الصلوة قد ضيعت (2).
ودر طريق ديگر است كه گفته: ما اعرف شيئا مما كان على عهد رسول الله، قيل فالصلوة؟ قال اليس صنعتم ماصنعتم فيها (3).
چه اين شهادت صريحه است از ابو الدرداء و انس بن مالك كه از اكابر صحابه‌اند نزد اهل سنت در تغيير كليه احكام شرع شريف و تبديل عامه شرايع دين حنيف حتى صلات كه اظهر واجبات واعرف فرايض است، و اين جمله بر دست صحابه و تابعين جارى شده كه در حق ايشان روايت كرده اند " خير القرون قرنى،