ومحتمل است كه مراد از امت همان شخص باشد، چه او مثير فتنه و مؤسس اين بدعت بوده، و اول كسى بود كه بيعت كرد در سقيفه، و از اين جهت علماء عامه گفتهاند: اجماع منعقد شد بر خلافت فلان به بيعت فلان، و بر عموم مسلمين واجب شد متابعت او، و اين سخن را براى تصحيح اجماع گفتهاند، چه مسلم و متفق عليه نزد خود ايشان است، و در صحاح ايشان وارد شده كه امير المؤمنين عليه السلام وبنى هاشم و جماعتى از خواص صحابه مثل زبير و عمار و سلمان وحذيفه وابوذر و جز ايشان مادام حيوة فاطمة عليها السلام بيعت نكردند، و با وجود تخلف آنها اجماع منعقد شد به بيعت همان يك نفر، و از اين جهت بر اينان واجب بود متابعت و براى آنان جايز بود سوختن خانه فاطمه براى حفظ نظام امت وصلاح خلق اگر چه على و حسنين و فاطمه عليهم السلام در آن خانه بودند.
چنانچه ابن عبد ربه در (عقد) و صاحب (روض المناظر) تصريح كرده اند ومسعودي در (مروج الذهب) در ذكر فتنه عبد الله بن زبير روايت كرده، و هم چنين از تاريخ واقدى وطبري وابن حرابه و صاحب كتاب (انفاس الجواهر) نقل شده، و قاضى القضاة در (مغنى) در عبارت منقوله در (شافى) گفته اين تهديد به جهت مصلحت جايز است (1).