و نصارى را در كفر و دشمنى آنها با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم عذر موجه و گسترده اى بود، زيرا آنان به پيروى از عالمان دينى و راهبان مذهبى خود معتقد و متدين به كذب آن حضرت بودند. اما بطلان اين مطلب و نيز مطلب گذشته بديهى است. (1) اما اين كه شيخ گفته: (علاوه بر اين، برخى از خويشان خوارج در جنگهاى على عليه السلام كشته شده بودند)، اين نيز نمى تواند عذر موجه آنها در دشمنى با آن حضرت باشد، زيرا حق، پدران و خويشان آنان را كشته است و كشنده آنان مجرى حكم خدا درباره آنها بوده است و بس، و چنين كسى با اين كار مأجور و ستوده خواهد بود... (2) در اينجا بحث ما درباره تحريف كتابها و شخصيتها به جرم تشيع و نقل فضائل على عليه السلام به پايان مى رسد و اين مشتى است از خروار، ولى به خواست خدا همين اندازه كافى و بىنياز كننده است.
(٧١٢)