كه از آن نبوده در آن داخل كرده است.
ج - نيز ابن ابى الحديد گويد: مشهور است كه على عليه السلام در رحبه كوفه مردم را به خدا سوگند داد و فرمود: شما را به خدا سوگند مى دهم كه هر كه شنيده كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پس از بازگشت از حجة الوداع در حق من فرمود: (هر كه من مولاى اويم پس على مولاى او است، خداوندا، دوست او را دوست بدار، و دشمن او را دشمن) (برخيزد و گواهى دهد). مردانى چند برخاستند و به آن گواهى دادند.
حضرت به انس بن مالك فرمود: تو نيز حاضر بودى چرا گواهى نمى دهى؟
گفت: اى امير مؤمنان، سنم بالا رفته و فراموشيم بيش از ياد آورى هايم شده است.
حضرت به او فرمود: اگر دروغگو باشى خداوند تو را بدان دروغ به بيمارى برص مبتلا كند كه عمامه هم آن را نپوشاند. انس نمرد تا آن كه به برص مبتلا شد...
ابن قتيبه حديث برص و نفرين امير مؤمنان عليه السلام درباره انس بن مالك را در كتاب معارف در باب برص از شخصيتها آورده، وابن قتيبه درباره على عليه السلام متهم و مشكوك نيست زيرا كه مشهور است كه از آن حضرت منحرف بوده است. (1) علامه امينى رحمه الله در الغدير (1 / 192) بعد از نقل اين سخن از معارف ابن قتيبه گويد: نقل اين مطلب كاشف از آن است كه وى جزم به درستى اين عبارت داشته و نسخه ها هم با همين مطابق است چنان كه از نقل ديگران هم همين مطلب را از كتاب معارف ظاهر است. اما دست امين بر ودايع علما نسبت به كتابهاشان در چاپخانه هاى مصر در كتابها دس و تحريف كرده و پس از نقل اين داستان اضافه كرده: ابو محمد گفته: (اين مطلب اصلى ندارد)، غافل از آن كه سياق كلام اين جنايت را آشكار مى سازد و اين اضافه را نمى پذيرد، زيرا مؤلف در اين كتاب مصاديق هر موضوعى را كه نزد او مسلم بوده ياد مى كند، و از اول تا آخر