مسأله 1296 - اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود، چنانچه تصميم داشته باشد كه همان جا بماند، يا بعد از ده روز بر گردد، يا در برگشتن و ماندن مردد باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1297 - اگر بعد از رسيدن به چهار فرسخ از مسافرت منصرف شود و تصميم داشته باشد كه برگردد در صورتى كه قاطع سفر - مثل قصد ماندن ده روز در آن محل - برايش پيش نيامده باشد، بايد نماز را شكسته بخواند به شرط اين كه برگشتن هم كمتر از چهار فرسخ نباشد.
مسأله 1298 - اگر براى طى مسافتى كه هشت فرسخ است حركت كند، و بعد از رفتن مقدارى از راه بخواهد جاى ديگرى برود، چنانچه از محل اولى كه حركت كرده تا جايى كه مى خواهد برود، هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1299 - كسى كه براى رفتن به محلى كه هشت فرسخ است سفر مى كند، اگر بعد از آن كه چهار فرسخ رفت، مردد شود كه بقيهء هشت فرسخ را برود يا بدون اين كه ده روز در جايى بماند به محل خود برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند چه در موقعى كه مردد است راه برود يا نرود، و چه آن كه بعد تصميم بگيرد كه بقيهء راه را برود يا برگردد.
مسأله 1300 - اگر بعد از آن كه چهار فرسخ برود مردد شود كه بقيهء هشت فرسخ را برود، يا اين كه به محل خود برگردد ولى احتمال اين را بدهد كه در محل ترديد يا جاى ديگر ده روز توقف نمايد، اگرچه تصميم بگيرد كه بدون ماندن ده روز بقيهء راه را برود، در اين صورت بايد نماز را تمام بخواند.
و اگر تصميمش بعد از ترديد اين باشد كه هشت فرسخ ديگر برود، يا چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد، از وقتى شروع به رفتن نمايد نمازش شكسته است.
مسأله 1301 - اگر پيش از آن كه چهار فرسخ برود مردد شود كه بقيهء راه را برود يا نه، و بعد تصميم بگيرد كه بقيهء راه را برود، چنانچه باقى مانده ء سفر او هشت