" مسائلى در نماز و روزه " مسأله 2906 - اگر روزه دار در ماه رمضان بعد از غروب با هواپيما به محلى كه در آنجا آفتاب غروب نكرده مسافرت كند، پس از رسيدن به آن محل واجب نيست كه تا غروب آفتاب امساك نمايد، چه در محل خود افطار كرده باشد و چه نكرده باشد.
مسأله 2907 - اگر مكلف نماز صبح را در محل خود به جا آورد، و به محلى كه هنوز صبح طلوع نكرده مسافرت كند، و يا نماز ظهر و عصر را خوانده و به طرفى كه هنوز آن جا ظهر نشده مسافرت كند، و يا نماز مغرب را خوانده و به محلى كه هنوز آفتاب در آن جا غروب نكرده مسافرت كند، احتياط واجب آن است كه نمازهاى خوانده شده را دوباره بخواند.
مسأله 2908 - اگر در محل خودش وقت نماز گذشته و نماز را نخوانده باشد - مثل اين كه آفتاب طلوع كرده و نماز صبح را نخوانده، و يا آفتاب غروب كرده و نماز ظهر و عصر را نخوانده باشد - و به محلى مسافرت كند كه در آن جا آفتاب طلوع نكرده و يا غروب نكرده است، بنا بر احتياط واجب نمازهايى را كه از او فوت شده به قصد ما في الذمه - اعم از قضا و ادا - به جا آورد.
مسأله 2909 - اگر كسى با هواپيما مسافرت كند و بخواهد نماز را در هواپيما بخواند، چنانچه بتواند نماز را رو به قبله با ساير شرايط به جا آورد نماز او صحيح است، و اگر نتواند نماز را رو به قبله به جا آورد، چنانچه وقت نماز وسعت دارد كه پس از پياده شدن مى تواند نماز را رو به قبله به جا آورد، در اين صورت نماز خواندن در هواپيما باطل است، و اگر وقت نماز تنگ شده باشد، و تا موقع پياده شدن وقت