بنابر احتياط موجب بطلان است.
مسأله 853 - كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند، اگر لحافش از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد، نماز در آن جايز نيست، و همچنين اگر تشكش از اجزاء حيوان حرام گوشت باشد و به خود بپيچد، و اگر نجس باشد يا ابريشم يا طلاباف و نمازگزار مرد باشد، بنابر احتياط واجب در آن نماز نخواند.
مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك باشد مسأله 854 - در سه صورت كه تفصيل آنها خواهد آمد، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است.
(اول) آن كه به واسطهء زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن اوست، لباس يا بدنش به خون آلوده شده باشد.
(دوم) آن كه بدن يا لباس او به مقدار كمتر از درهم به خون آلوده باشد، و اندازه ء درهم - از جهت عفو خون كمتر از آن در نماز - تقريبا به مقدار بند سرانگشت سبابه (شهادت) مى باشد.
(سوم) آن كه ناچار باشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند.
و در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس باشد، نماز او صحيح است، و آن صورت اين است كه متنجس از لباسهاى كوچك باشد مانند جوراب و عرقچين.
و احكام اين چهار صورت به تفصيل در مسائل بعد مى آيد.
مسأله 855 - اگر در بدن يا لباس نمازگزار خون زخم يا جراحت يا دمل باشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى نوع مردم مشقت داشته باشد، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است، مى تواند با آن خون نماز بخواند، و همچنين است اگر چركى كه با خون بيرون آمده يا دوايى كه روى زخم گذاشته اند و نجس شده در بدن يا لباس او باشد.
مسأله 856 - اگر خون بريدگى و زخمى كه به زودى خوب مى شود و شستن آن براى نوع مردم آسان است در بدن يا لباس نمازگزار باشد و كمتر از درهم نباشد