استحباب در تشهد اذان مؤكد است - و با وضو يا غسل باشد، و دو انگشت را در دو گوش بگذارد، و صدا را بلند نمايد و بكشد، و بين جمله هاى اذان كمى فاصله دهد، و بين آنها حرف نزند.
مسأله 948 - مستحب است بدن انسان در موقع گفتن اقامه آرام باشد، و آن را از اذان آهسته تر بگويد، و جمله هاى آن را به هم نچسباند، ولى به اندازه اى كه بين جمله هاى اذان فاصله مى دهد، بين جمله هاى اقامه فاصله ندهد.
مسأله 949 - مستحب است بين اذان و اقامه فاصله بيندازد به نشستن، يا دو ركعت نماز، يا تكلم، يا تسبيح، ولى حرف زدن بين اذان و اقامهء نماز صبح مكروه است.
مسأله 950 - مستحب است كسى را كه براى گفتن اذان اعلامى معين مى كنند، عادل و وقت شناس و صدايش بلند باشد، و اذان را در جاى بلند بگويد.
واجبات نماز واجبات نماز يازده چيز است: (اول) نيت، (دوم) قيام يعنى ايستادن، (سوم) تكبيرة الاحرام يعنى گفتن الله اكبر در اول نماز، (چهارم) ركوع، (پنجم) سجود، (ششم) قرائت، (هفتم) ذكر، (هشتم) تشهد، (نهم) سلام، (دهم) ترتيب، (يازدهم) موالات يعنى پى در پى بودن اجزاى نماز.
مسأله 951 - بعضى از واجبات نماز ركن است، يعنى اگر انسان آنها را به جا نياورد، عمدا باشد يا اشتباها، نماز باطل مى شود، و بعضى ديگر ركن نيست، يعنى اگر اشتباها كم گردد نماز باطل نمى شود.
و ركن نماز پنج چيز است: (اول) نيت، (دوم) تكبيرة الاحرام، (سوم) قيام متصل به ركوع، يعنى ايستادن پيش از ركوع، (چهارم) ركوع، (پنجم) دو سجده از يك ركعت.
و اما نسبت به زيادى در صورتى كه عمدى باشد مطلقا نماز باطل مى شود - و بطلان نماز به زيادى عمدى تكبيرة الاحرام از جاهل قاصر محل اشكال است - و در صورتى كه از روى اشتباه باشد، اگر زيادى در ركوع يا در دو سجده ء از يك