كه خون دارد نجس و بقيهء آن پاك است، پس اگر به بيرون دهان يا بينى برسد، مقدارى كه انسان يقين دارد جاى نجس اخلاط به آن رسيده نجس است، و محلى را كه شك دارد جاى نجس به آن رسيده يا نه پاك مى باشد.
مسأله 134 - اگر آفتابه اى را كه ته آن سوراخ است روى زمين نجس بگذارند، چنانچه از جريان بيفتد و آب زير آن جمع گردد كه با آب آفتابه يكى حساب شود آب آفتابه نجس مى شود، ولى اگر آب آفتابه با فشار جريان داشته باشد نجس نمى شود.
مسأله 135 - اگر چيزى داخل بدن شود و به نجاست برسد، در صورتى كه بعد از بيرون آمدن آلوده به نجاست نباشد پاك است، پس اگر اسباب اماله يا آب آن در مخرج غائط وارد شود، يا سوزن و چاقو و مانند اينها در بدن فرو رود، و بعد از بيرون آمدن به نجاست آلوده نباشد نجس نيست، و همچنين است آب دهان و بينى اگر در داخل به خون برسد و بعد از بيرون آمدن به خون آلوده نباشد.
احكام نجاسات مسأله 136 - نجس كردن خط و ورق قرآن در صورتى كه مستلزم هتك باشد حرام است، و اگر نجس شود بايد فورا آن را آب بكشند، و همچنين در غير صورت هتك بنابر احتياط واجب.
مسأله 137 - اگر جلد قرآن نجس شود، در صورتى كه بى احترامى به قرآن باشد بايد آن را آب بكشند.
مسأله 138 - گذاشتن قرآن روى عين نجسى كه خشك است، در صورتى كه مستلزم هتك باشد حرام و برداشتن آن واجب است.
مسأله 139 - نوشتن قرآن با مركب نجس - اگر چه يك حرف آن باشد - حكم نجس كردن آن را دارد، و اگر نوشته شود بايد آن را به وسيلهء آب و يا غير آن محو كنند.
مسأله 140 - در صورتى كه دادن قرآن به كافر مستلزم هتك باشد حرام و گرفتن از