اگر چه كمى از راه باقى باشد بايد نماز را شكسته بخواند، و اگر تمام خوانده باشد، چنانچه در وقت فهميد كه هشت فرسخ است، بايد دوباره شكسته بخواند، و اگر بعد از وقت فهميد لازم نيست دوباره بخواند.
مسأله 1287 - اگر در بين دو محلى كه فاصلهء آنها كمتر از چهار فرسخ است، چند مرتبه رفت و آمد كند، اگر چه روى هم رفته هشت فرسخ شود، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1288 - اگر محلى دو راه داشته باشد، يك راه آن كمتر از هشت فرسخ، و راه ديگر آن هشت فرسخ يا بيشتر باشد، چنانچه انسان از راهى كه هشت فرسخ است به آن جا برود، بايد نماز را شكسته بخواند، و اگر از راهى كه هشت فرسخ نيست برود بايد تمام بخواند.
مسأله 1289 - اگر شهر ديوار دارد، بايد ابتداى هشت فرسخ را از ديوار شهر حساب كند، و اگر ديوار ندارد بايد از خانه هاى آخر شهر حساب كند.
شرط دوم: آن كه از اول مسافرت قصد هشت فرسخ را داشته باشد، پس اگر به جايى كه كمتر از هشت فرسخ است مسافرت كند و بعد از رسيدن به آن جا قصد كند به جايى برود كه با مقدارى كه آمده هشت فرسخ مى شود، چون از اول قصد هشت فرسخ را نداشته، بايد نماز را تمام بخواند، ولى اگر بخواهد از آن جا هشت فرسخ برود، يا چهار فرسخ به محلى كه در آن جا قاطع سفر محقق نشود برود - مثل آن كه قصد ماندن ده روز در آن جا نداشته باشد - و چهار فرسخ ديگر به وطنش يا محلى كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند بر گردد، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1290 - كسى كه نمى داند سفرش چند فرسخ است - مثلا براى پيدا كردن گمشده اى مسافرت مى كند و نمى داند كه چه مقدار بايد برود تا آن را پيدا كند - بايد نماز را تمام بخواند، ولى در برگشتن، چنانچه تا وطنش يا جايى كه مى خواهد ده روز در آن جا بماند هشت فرسخ يا بيشتر باشد، بايد نماز را شكسته بخواند، و نيز اگر در بين رفتن قصد كند كه چهار فرسخ به محلى كه در