پيدا نكرده، يا عادتش به هم خورده و عادت تازه اى پيدا نكرده است.
(پنجم) مبتدئه، و آن زنى است كه دفعهء اول خون ديدن او است.
(ششم) ناسيه، و آن زنى است كه عادت خود را فراموش كرده است.
و هر كدام از اينها احكامى دارند كه در مسائل آينده بيان مى شود.
1 - صاحب عادت وقتيه و عدديه مسأله 485 - زنهايى كه عادت وقتيه و عدديه دارند دو دسته اند:
(اول) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند و در وقت معين هم پاك شود، مثل آن كه دو ماه پشت سر هم از روز اول ماه خون ببيند و روز هفتم پاك شود، كه عادت حيض اين زن از اول ماه تا هفتم است.
(دوم) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند، و بعد از آن كه سه روز يا بيشتر خون ديد يك روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و تمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود، و در هر دو ماه همهء روزهايى كه خون ديده و در وسط پاك بوده روى هم يك اندازه باشد، كه عادت او به اندازه ء تمام روزهايى است كه خون ديده و در وسط پاك بوده است، و لازم نيست روزهايى كه در وسط پاك بوده در هر دو ماه به يك اندازه باشند، مثل آن كه اگر در ماه اول از روز اول ماه تا سوم خون ببيند و سه روز پاك شود و دوباره سه روز خون ببيند و در ماه دوم بعد از آن كه سه روز خون ديد، كمتر از سه روز يا بيشتر پاك شود و دوباره خون ببيند و روى هم نه روز شود، در اين صورت همهء نه روز حيض است و عادت اين زن نه روز مى شود.
مسأله 486 - زنى كه عادت وقتيه و عدديه دارد، اگر در وقت عادت يا جلوتر خون ببيند - به قدرى كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده - اگر چه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زن حائض گذشت عمل كند، و چنانچه بعد بفهمد حيض نبوده - مثل اين كه پيش از سه روز پاك شود - بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده قضا نمايد، و همچنين است در صورتى