3 - استمناء مسأله 1596 - اگر روزه دار استمناء كند - يعنى به غير از جماع كارى كند كه منى از او بيرون آيد - روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1597 - اگر بى اختيار منى از انسان بيرون آيد، روزه اش باطل نيست.
مسأله 1598 - هرگاه روزه دار بداند كه اگر در روز بخوابد محتلم مى شود - يعنى در خواب منى از او بيرون مى آيد - جايز است بخوابد، و اگر محتلم شود روزه اش باطل نمى شود، و احتياط مستحب آن است كه از خوابيدن خوددارى كند، مخصوصا در صورتى كه به سبب نخوابيدن به زحمت نمى افتد.
مسأله 1599 - اگر روزه دار در حال بيرون آمدن منى از خواب بيدار شود، واجب نيست از بيرون آمدن آن جلوگيرى كند.
مسأله 1600 - روزه دارى كه محتلم شده مى تواند بول كند و استبراء نمايد، اگر چه بداند به واسطهء بول يا استبراء كردن باقى مانده ء منى از مجرى بيرون مى آيد.
مسأله 1601 - روزه دارى كه محتلم شده، اگر بداند منى در مجرى مانده و در صورتى كه پيش از غسل بول نكند بعد از غسل منى از او بيرون مى آيد، بنابر احتياط واجب بايد پيش از غسل بول كند.
مسأله 1602 - كسى كه مى داند اگر عمدا منى از خود بيرون آورد روزه اش باطل مى شود، در صورتى كه به قصد بيرون آمدن منى مثلا با همسر خود بازى و شوخى كند، اگر چه منى از او بيرون نيايد روزه اش باطل و بايد قضا نمايد و بنابر احتياط واجب بايد بقيهء روز را امساك كند.
مسأله 1603 - اگر روزه دار بدون قصد بيرون آمدن منى، مثلا با همسر خود بازى و شوخى كند، چنانچه اطمينان دارد كه منى از او خارج نمى شود، اگر چه اتفاقا منى بيرون آيد روزه ء او صحيح است، ولى اگر اطمينان ندارد، در صورتى كه منى از او بيرون آيد روزه اش باطل است.