مسأله 1626 - اگر براى آن كه كسى را از غرق شدن نجات دهد، سر در آب فرو برد، اگر چه نجات دادن او واجب باشد، روزه اش باطل مى شود.
7 - باقى ماندن بر جنابت و حيض و نفاس تا اذان صبح مسأله 1627 - اگر جنب عمدا در ماه رمضان تا اذان صبح غسل نكند، يا اگر وظيفهء او تيمم است عمدا تيمم ننمايد، روزه اش باطل است، و حكم قضاى ماه رمضان خواهد آمد.
مسأله 1628 - اگر در روزه ء غير ماه رمضان و قضاى آن از روزه هاى مستحبى و روزه هاى واجبى كه وقت آن معين است، جنب عمدا تا اذان صبح غسل نكند، روزه اش صحيح است، و احتياط مستحب در روزه ء واجب آن است كه عمدا بر جنابت باقى نماند.
مسأله 1629 - كسى كه در شب ماه رمضان جنب است، چنانچه عمدا غسل نكند تا وقت تنگ شود، بنابر احتياط واجب تيمم كند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد.
مسأله 1630 - اگر جنب در ماه رمضان غسل را فراموش كند و بعد از يك روز يادش بيايد، بايد روزه ء آن روز را قضا نمايد، و اگر بعد از چند روز يادش بيايد، بايد روزه ء هر چند روزى را كه يقين دارد جنب بوده قضا نمايد، مثلا اگر نمى داند سه روز جنب بوده يا چهار روز، بايد روزه ء سه روز را قضا كند.
مسأله 1631 - كسى كه در شب ماه رمضان براى هيچ كدام از غسل و تيمم وقت ندارد، اگر خود را جنب كند روزه اش باطل است، و قضا و كفاره بر او واجب مى شود، ولى كسى كه وظيفه اش غسل است، اگر براى تيمم وقت دارد، چنانچه خود را جنب كند بنابر احتياط واجب تيمم كند و روزه بگيرد و قضاى آن را هم به جا آورد.
مسأله 1632 - اگر براى آن كه بفهمد وقت دارد يا نه، جستجو نمايد و گمان كند كه به اندازه ء غسل وقت دارد، و خود را جنب كند و بعد بفهمد وقت تنگ بوده و