" احكام طلاق " مسأله 2562 - مردى كه زن خود را طلاق مى دهد بايد بالغ باشد - هر چند صحت طلاق پسر ده ساله خالى از وجه نيست ولى بايد مراعات احتياط شود - و عاقل باشد، و به اختيار خود طلاق دهد، و اگر او را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد طلاق باطل است، و نيز بايد قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صيغهء طلاق را مثلا به شوخى بگويد، صحيح نيست.
مسأله 2563 - زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد، و شوهرش در آن پاكى با او نزديكى نكرده باشد، و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده خواهد آمد.
مسأله 2564 - طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است:
(اول) آن كه شوهرش بعد از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد.
(دوم) معلوم باشد آبستن است، و اگر معلوم نباشد و شوهر در حال حيض طلاقش بدهد، بعد بفهمد آبستن بوده، احتياط واجب آن است كه دوباره او را طلاق دهد.
(سوم) مرد به واسطهء غايب بودن يا مانند آن نتواند بفهمد كه زن از خون حيض و نفاس پاك است يا نه.
مسأله 2565 - اگر زن را از خون حيض و نفاس پاك بداند و طلاقش دهد، بعد معلوم شود كه موقع طلاق در حال حيض يا نفاس بوده، طلاق او باطل است، و اگر او را در حيض يا نفاس بداند و طلاقش دهد، بعد معلوم شود پاك بوده،