شرط خود وفا كند، بايد فطره ء او را هم بدهد، ولى چنانچه شرط كند كه مقدار مخارج او را بدهد، مثلا پولى براى مخارجش بدهد و به عنوان نفقه نباشد - چه به عنوان مزد كارش باشد يا به عنوان ديگرى - واجب نيست فطره ء او را بدهد.
مسأله 2030 - اگر كسى بعد از غروب شب عيد فطر بميرد، بايد فطره ء او و عيالاتش را از مال او بدهند، ولى اگر پيش از غروب بميرد، واجب نيست فطره ء او و عيالاتش را از مال او بدهند.
مصرف زكات فطره مسأله 2031 - مشهور فرموده اند كه مصرف زكات فطره مصرف زكات مال است، ولى احتياط واجب آن است كه به فقرا داده شود، و بايد شيعهء دوازده امامى باشد، مگر در صورتى كه مؤمن پيدا نكند، كه در اين صورت به غير ناصبى هم مى شود داد.
مسأله 2032 - اگر طفل شيعهء دوازده امامى فقير باشد، به گونه اى كه در مسألهء " 1960 " و " 1961 " گذشت مى تواند زكات فطره را به مصرف طفل برساند.
مسأله 2033 - فقيرى كه فطره به او مى دهند لازم نيست عادل باشد، ولى احتياط واجب آن است كه به شرابخوار و تارك نماز و كسى كه آشكارا معصيت كبيره مى كند، فطره ندهند.
مسأله 2034 - به كسى كه فطره را در معصيت صرف مى كند، نبايد فطره بدهند.
مسأله 2035 - احتياط واجب آن است كه به يك فقير كمتر از يك صاع - كه تقريبا سه كيلوگرم است - فطره ندهند، ولى اگر چند صاع بدهند اشكال ندارد.
مسأله 2036 - اگر از جنسى كه قيمتش دو برابر قيمت معمولى آن جنس است، مثلا از گندمى كه قيمت آن دو برابر قيمت گندم معمولى است، نصف صاع بدهد كافى نيست، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم بدهد، كفايت نمى كند.
مسأله 2037 - انسان نمى تواند نصف صاع را از يك جنس - مثلا گندم - و نصف ديگر آن را از جنس ديگر - مثلا جو - بدهد، و اگر آن را به قصد قيمت فطره هم