اعتنا نكند، بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، در صورتى كه تكبيرة الاحرام باشد، نمازش باطل است، چه داخل ركن بعد شده باشد يا نشده باشد، و در غير آن چنانچه مشغول ركن بعد نشده، بايد آن را به جا آورد، و اگر مشغول ركن بعد شده نمازش باطل است، مثلا اگر شك كند كه ركوع كرده يا نه و اعتنا نكند، چنانچه پيش از سجده ء دوم يادش بيايد كه ركوع نكرده است بايد بر گردد و ركوع كند، و اگر در سجده ء دوم يادش بيايد نمازش باطل است.
مسأله 1199 - كسى كه زياد شك مى كند، اگر شك كند چيزى را كه ركن نيست به جا آورده يا نه و اعتنا نكند و بعد يادش بيايد كه آن را به جا نياورده، چنانچه از محل به جا آوردن آن نگذشته، بايد آن را به جا آورد، و اگر از محل آن گذشته نمازش صحيح است، مثلا اگر شك كند كه حمد خوانده يا نه و اعتنا نكند، چنانچه در قنوت يادش بيايد كه آن را نخوانده، بايد بخواند، و اگر در ركوع يادش بيايد نمازش صحيح است.
5 - شك امام و مأموم مسأله 1200 - اگر امام جماعت در شماره ء ركعتهاى نماز شك كند، مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته باشد كه مثلا چهار ركعت خوانده، و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است، امام بايد نماز را تمام كند و نماز احتياط ندارد، و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته باشد كه چند ركعت خوانده است و مأموم در شماره ء ركعتهاى نماز شك كند، بايد به شك خود اعتنا ننمايد.
6 - شك در نماز مستحبى مسأله 1201 - اگر در شماره ء ركعتهاى نماز مستحبى شك كند، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مى كند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلا اگر در نافلهء صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده