مميز بودن اظهار كفر ننمايد.
مسأله 218 - تخته يا سنگى كه روى آن ميت را غسل مى دهند، و پارچه اى كه با آن عورت ميت را مىپوشانند، و دست كسى كه او را غسل مى دهد، تمام اين چيزها كه با ميت شسته شده است بعد از تمام شدن غسل پاك مى شود.
مسأله 219 - كسى كه چيزى را آب مى كشد، بعد از پاك شدن آن چيز دست او هم كه با آن چيز شسته شده پاك مى شود.
مسأله 220 - اگر لباس و مانند آن را با آب قليل آب بكشند و به اندازه ء معمول فشار دهند تا آبى كه با آن شسته شده جدا شود، آبى كه در آن مى ماند پاك است، و حكم آبى كه از آن جدا مى شود در مسألهء " 27 " گذشت.
مسأله 221 - ظرف نجسى را كه با آب قليل آب مى كشند، بعد از جدا شدن آبى كه براى پاك شدن روى آن ريخته اند، آب كمى كه در آن مى ماند پاك است، و حكم آبى كه از او جدا مى شود در مسألهء " 27 " گذشت.
9 - بر طرف شدن عين نجاست مسأله 222 - اگر بدن حيوان به عين نجس مثل خون يا متنجس مثل آب نجس آلوده شود، چنانچه آنها بر طرف شود بدن آن حيوان پاك مى شود، و همچنين است باطن بدن انسان مثل توى دهان و بينى، مثلا اگر خونى از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين برود آب كشيدن توى دهان لازم نيست، ولى اگر دندان مصنوعى در دهان با خون دهان ملاقات كند بنابر احتياط بايد آن را آب كشيد.
مسأله 223 - اگر غذا لاى دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد، چنانچه انسان نداند كه خون به غذا رسيده آن غذا پاك است، و اگر خون به آن برسد بنابر احتياط محكوم به نجاست است.
مسأله 224 - مقدارى از لبها و پلك چشم كه موقع بستن روى هم مى آيد، و نيز جايى را كه انسان نمى داند از ظاهر بدن است يا باطن آن، اگر ملاقات با نجاست كند بنا بر احتياط بايد آب بكشد.