مسأله 1822 - اگر چند نفر از معدن چيزى بيرون آورند، چنانچه قيمت آن به پانزده مثقال طلاى مسكوك برسد، اگر چه سهم هر كدام آنها اين مقدار نباشد، بعد از كم كردن مخارجى كه كرده اند، بنابر احتياط بايد خمس آن را بدهند.
مسأله 1823 - اگر معدنى را كه در ملك ديگرى است، بدون اذن مالك استخراج كند، آنچه از آن به دست مى آيد مال صاحب ملك است، و چنانچه به مقدار نصاب برسد، مالك بايد خمس تمام آنچه را كه از معدن بيرون آمده بدهد.
3 - گنج مسأله 1824 - مالى كه در زمين يا درخت يا كوه يا ديوار پنهان باشد و كسى آن را پيدا كند و طورى باشد كه مردم به آن گنج بگويند، در صورتى كه به مقدار نصاب باشد، بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1825 - اگر انسان در زمينى كه ملك كسى نيست گنجى پيدا كند، مال خود اوست و بايد خمس آن را بدهد.
مسأله 1826 - نصاب گنج اگر نقره باشد صد و پنج مثقال نقره ء مسكوك، و اگر طلا باشد پانزده مثقال طلاى مسكوك است، يعنى اگر قيمت آنچه كه از اين دو به دست مى آورد به حد نصاب برسد، بايد خمس آن را بعد از كم كردن مخارجى كه براى آن كرده بدهد، و اگر از غير طلا و نقره باشد - بنابر احتياط واجب - هر چند به يكى از اين دو حد نرسد، بايد بعد از كم كردن مخارج خمس را بدهد.
مسأله 1827 - اگر در زمينى كه از ديگرى خريده گنجى پيدا كند و بداند مال كسانى كه قبلا مالك آن زمين بوده اند نيست، مال خود او مى شود و بايد خمس آن را بدهد، ولى اگر احتمال دهد كه مال يكى از آنان است، بنابر احتياط بايد به او اطلاع دهد، و چنانچه معلوم شود مال او نيست، به كسى كه پيش از او مالك زمين بوده اطلاع دهد، و به همين ترتيب به تمام كسانى كه پيش از او مالك زمين بوده اند خبر دهد، و اگر معلوم شود مال هيچ يك از آنان نيست، مال خود او مى شود و بايد خمس آن را بدهد.