است يا حيض، و در ايام عادت نباشد و صفات حيض را نداشته باشد، اگر حالت سابقه اش حيض است - به كيفيتى كه در مسألهء قبل گذشت - بايد حيض قرار دهد، و اگر نه بايد عبادتهاى خود را به جا آورد.
مسأله 453 - اگر خونى ببيند و شك كند كه خون حيض است يا استحاضه، چنانچه شرايط حيض را داشته باشد، بايد حيض قرار دهد.
مسأله 454 - اگر خونى ببيند كه نداند خون حيض است يا بكارت، بايد خود را وارسى كند - يعنى مقدارى پنبه داخل فرج نمايد و كمى صبر كند، بعد بيرون آورد، پس اگر اطراف آن آلوده باشد خون بكارت است، و اگر به همهء آن رسيده حيض مى باشد - و يا احتياط كند به جمع بين تروك حائض و اعمال طاهرة.
مسأله 455 - اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود، و بعد سه روز خون در عادت يا با نشانه هاى حيض ببيند، خون دوم حيض است، و خون اول اگر چه در روزهاى عادتش باشد حيض نيست.
احكام حائض مسأله 456 - چند چيز بر حائض حرام است:
(اول) عبادتهايى كه مانند نماز بايد با وضو يا غسل يا تيمم به جا آورده شود - مراد از حرمت در مورد اين عبادات اين است كه جائز نيست آنها را به قصد أمر و مطلوبيت شرعى به جا آورد - ولى به جا آوردن عبادتهايى كه وضو و غسل و تيمم براى آنها لازم نيست - مانند نماز ميت - مانعى ندارد.
(دوم) تمام چيزهايى كه بر جنب حرام است و در احكام جنابت گذشت.
(سوم) جماع كردن در فرج، كه هم براى مرد حرام است و هم براى زن، اگر چه كمتر از مقدار ختنه گاه داخل شود و منى هم بيرون نيايد، و بنابر احتياط واجب از وطى در دبر زن حائض اجتناب شود، و غير از نزديكى كردن با زن حائض ساير استمتاعات - مانند بوسيدن و ملاعبه نمودن - مانعى ندارد.
مسأله 457 - جماع كردن در روزهايى هم كه حيض زن قطعى نيست ولى شرعا