احسان كننده اى، بنده ء بدكردار به درگاه تو آمده و تو امر كرده اى به نيكوكار كه از بدكردار بگذرد، تو نيكوكارى و من بدكردار، پس به حق محمد وآل محمد رحمت خود را بر محمد و آل محمد بفرست، و از زشتيهايى كه مى دانى از من سر زده بگذر.
مسأله 964 - مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
مسأله 965 - اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده، به شك خود اعتنا نكند، و اگر مشغول نشده بايد تكبير را بگويد.
مسأله 966 - اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه، به شك خود اعتنا نكند، چه مشغول خواندن چيزى شده باشد يا نه، و احتياط مستحب آن است كه نماز را تمام كند و بعد اعاده نمايد.
قيام (ايستادن) مسأله 967 - قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام، و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مى گويند ركن است، ولى قيام در غير اين دو مانند قيام موقع خواندن حمد و سوره، و قيام بعد از ركوع ركن نيست، و اگر كسى آن را از روى فراموشى ترك كند، نمازش صحيح است.
مسأله 968 - واجب است پيش از گفتن تكبيرة الاحرام و بعد از آن مقدارى بايستد تا يقين كند كه تكبير را در حال ايستادن گفته است.
مسأله 969 - اگر ركوع را فراموش كند و بعد از حمد و سوره بنشيند و يادش بيايد كه ركوع نكرده، بايد بايستد و به ركوع رود، و اگر بدون اين كه بايستد به حال خميدگى به ركوع برگردد، چون قيام متصل به ركوع را به جا نياورده، نماز او باطل است.
مسأله 970 - موقعى كه براى تكبيرة الاحرام يا قرائت ايستاده است، بايد بدن را