مسأله 188 - بعد از آن كه كف پا يا ته كفش نجس به راه رفتن پاك شد مقدارى از اطراف آن هم كه معمولا به گل آلوده مى شود پاك مى گردد.
مسأله 189 - كسى كه با دست و زانو راه مى رود، اگر كف دست يا زانوى او نجس شود پاك شدن آن با راه رفتن محل اشكال است، و همچنين است ته عصا و ته پاى مصنوعى و نعل چهارپايان و چرخ اتومبيل و درشكه و مانند اينها.
مسأله 190 - اگر بعد از راه رفتن، بو يا رنگ يا ذره هاى كوچكى از نجاست كه ديده نمى شود در كف پا يا ته كفش بماند، اشكال ندارد، اگر چه احتياط مستحب آن است كه به قدرى راه بروند كه آنها هم بر طرف شود.
مسأله 191 - توى كفش به واسطهء راه رفتن پاك نمى شود، و پاك شدن كف جوراب به واسطهء راه رفتن، محل اشكال است.
3 - آفتاب مسأله 192 - آفتاب زمين و ساختمان و چيزهايى كه مانند در و پنجره در ساختمان به كار برده شده و همچنين ميخى را كه به ديوار كوبيده اند با پنج شرط پاك مى كند:
(اول) آن كه چيز نجس تر باشد، پس اگر خشك باشد بايد به وسيله اى آن را تر كنند تا آفتاب آن را خشك كند.
(دوم) آن كه اگر عين نجاست در آن چيز باشد پيش از خشك شدن به تابيدن آفتاب آن را بر طرف كنند.
(سوم) آن كه چيزى از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند، پس اگر آفتاب از پشت پرده يا ابر و مانند اينها بتابد و چيز نجس را خشك كند، آن چيز پاك نمى شود، ولى اگر به قدرى نازك باشد كه از تابيدن آفتاب جلوگيرى نكند اشكال ندارد.
(چهارم) آن كه آفتاب به تنهايى چيز نجس را خشك كند، پس اگر مثلا چيز نجس به واسطهء باد و آفتاب خشك شود پاك نمى گردد، ولى اگر باد به قدرى كم