2 - صاحب عادت وقتيه مسأله 493 - زنهايى كه عادت وقتيه دارند، دو دسته اند:
(اول) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين خون حيض ببيند و بعد از چند روز پاك شود، ولى شماره ء روزهاى آن در هر دو ماه يك اندازه نباشد، مثل آن كه دو ماه پشت سر هم روز اول ماه خون ببيند، ولى ماه اول روز هفتم و ماه دوم روز هشتم از خون پاك شود، كه اين زن بايد روز اول ماه را عادت حيض خود قرار دهد.
(دوم) زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معين سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود و دو مرتبه خون ببيند، و تمام روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز بيشتر نشود، ولى در ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اول باشد، مثل آن كه در ماه اول هشت روز و در ماه دوم نه روز باشد، كه اين زن هم بايد روز اول ماه را روز اول عادت حيض خود قرار دهد.
مسأله 494 - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر در وقت عادت خود يا جلوتر - به مقدارى كه عرفا بگويند عادتش جلو افتاده - يا عقب تر از اول عادت - به مقدارى كه عرفا بگويند عادتش را عقب انداخته - خون ببيند، اگر چه آن خون نشانه هاى حيض را نداشته باشد، بايد به احكامى كه براى زنهاى حائض ذكر شد عمل نمايد، و اگر بعد بفهمد حيض نبوده، مثل آن كه پيش از سه روز پاك شود، بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده قضا نمايد.
مسأله 495 - زنى كه عادت وقتيه دارد، اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند حيض را به واسطهء نشانه هاى آن تشخيص دهد، بايد شماره ء عادت خويشان خود را حيض قرار دهد، چه پدرى باشند چه مادرى، زنده باشند يا مرده، و بنابر احتياط واجب در صورتى كه عادت آنها شش يا هفت روز نباشد، در مقدار تفاوت عادت آنها با شش يا هفت روز، جمع كند بين تروك حائض و افعال مستحاضه، ولى در صورتى مى تواند عادت آنان را