نماز مسافر مسافر بايد نماز ظهر و عصر و عشاء را با هشت شرط شكسته به جا آورد، يعنى دو ركعت بخواند.
شرط اول: آن كه سفر او كمتر از هشت فرسخ شرعى نباشد، و فرسخ شرعى تقريبا كمتر از پنج كيلومتر و نيم است.
مسأله 1281 - كسى كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ است، چنانچه رفتن و همچنين برگشتنش كمتر از چهار فرسخ نباشد، بايد نماز را شكسته بخواند، بنابراين اگر - مثلا - رفتن سه فرسخ و برگشتن پنج فرسخ يا به عكس باشد، بايد نماز را تمام بخواند.
مسأله 1282 - اگر رفتن چهار فرسخ و برگشتن چهار فرسخ باشد، اگر چه روزى كه مى رود همان روز يا شب آن بر نگردد، بايد نماز را شكسته بخواند و روزه را نگيرد، و احتياط مستحب آن است كه تمام نيز بخواند.
مسأله 1283 - اگر سفر مختصرى از هشت فرسخ كمتر باشد، يا انسان نداند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، بايد نماز را تمام بخواند، و چنانچه شك كند كه سفر او هشت فرسخ است يا نه، تحقيق كردن برايش لازم نيست، و بايد نمازش را تمام بخواند.
مسأله 1284 - اگر يك عادل خبر دهد يا شخصى كه مورد وثوق است خبر دهد و ظن بر خلاف گفتهء او نباشد كه سفر انسان هشت فرسخ است، بايد نماز را شكسته بخواند.
مسأله 1285 - كسى كه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است، اگر نماز را شكسته بخواند و بعد بفهمد كه هشت فرسخ نبوده، بايد آن را چهار ركعتى به جا آورد، و اگر وقت گذشته قضا نمايد.
مسأله 1286 - كسى كه يقين دارد سفرش هشت فرسخ نيست، يا شك دارد كه هشت فرسخ هست يا نه، چنانچه در بين راه بفهمد كه سفر او هشت فرسخ بوده،