نبش قبر مسأله 647 - نبش قبر مسلمان - يعنى شكافتن قبر او - اگر چه طفل يا ديوانه باشد حرام است، ولى اگر بدنش از بين رفته و استخوانهايش خاك شده باشد، اشكال ندارد.
مسأله 648 - نبش قبر امامزاده ها و شهداء و علماء و همچنين در غير اين موارد از مواردى كه مستلزم هتك باشد اگر چه سالها بر آن گذشته باشد حرام است.
مسأله 649 - شكافتن قبر در چند مورد حرام نيست:
(اول) آن كه ميت در زمين غصبى دفن شده باشد و مالك زمين راضى نشود كه در آن جا بماند.
(دوم) آن كه كفن يا چيز ديگرى كه با ميت دفن شده غصبى باشد و صاحب آن راضى نشود كه در قبر بماند.
و همچنين است اگر چيزى از مال خود ميت كه به ورثهء او رسيده با او دفن شده باشد و ورثهء او راضى نشوند كه آن چيز در قبر بماند مگر در صورتى كه آن چيز مال كمى باشد، كه در اين صورت نبش قبر محل اشكال است.
(سوم) آن كه شكافتن قبر موجب هتك حرمت نباشد و ميت بى غسل يا بى كفن دفن شده باشد، يا بفهمند غسلش باطل بوده، يا به غير از دستور شرع كفن شده، يا در قبر او را رو به قبله نگذاشته اند.
(چهارم) آن كه براى ثابت شدن حقى كه اهم از حرمت ميت است، بخواهند بدن ميت را ببينند.
(پنجم) آن كه ميت را در جايى كه بى احترامى به اوست، مثل قبرستان كفار يا جايى كه كثافت و خاكروبه مىريزند، دفن كرده باشند.
(ششم) آن كه براى يك مطلب شرعى كه اهميت آن از شكافتن قبر بيشتر است قبر را بشكافند، مثلا بخواهند بچه زنده اى را از شكم زن باردارى كه دفنش كرده اند بيرون آورند.