را نجس مى كند.
مسأله 101 - خونى كه از دهان مثلا از لاى دندان ها مى آيد اگر به واسطهء مخلوط شدن با آب دهان از بين برود، اجتناب از آب دهان لازم نيست، و اگر از بين نرود و آب از دهان بيرون بيايد اجتناب از آن لازم است.
مسأله 102 - خونى كه به واسطهء كوبيده شدن زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند پاك، و اگر به آن خون بگويند نجس است، و چنانچه پوست پاره شود و چيزى با آن ملاقات كند آن چيز نجس مى شود، و در اين صورت اگر بيرون آوردن خون و تطهير محل جهت وضو يا غسل حرجى باشد، بايد تيمم نمايد.
مسأله 103 - اگر انسان نداند كه خون زير پوست مرده يا گوشت به واسطهء كوبيده شدن به آن حالت در آمده، پاك است.
مسأله 104 - اگر موقع جوشيدن غذا ذره اى خون در آن بيفتد تمام غذا و ظرف آن نجس مى شود، و جوشيدن و حرارت و آتش پاك كننده نيست.
مسأله 105 - زردابه اى كه در حال بهبودى زخم در اطراف آن پيدا مى شود، اگر معلوم نباشد كه با خون مخلوط است، پاك مى باشد.
6 - 7 - سگ و خوك مسأله 106 - سگ و خوكى كه در خشكى زندگى مى كنند - حتى مو و استخوان و ناخن و رطوبتهاى آنها - نجس است، ولى سگ و خوك دريايى پاك است.
8 - كافر مسأله 107 - كافر يعنى كسى كه منكر خدا يا رسالت حضرت خاتم الانبياء (صلى الله عليه وآله و سلم) يا معاد است، يا شاك در خدا و رسول است، يا براى خدا شريك قرار مى دهد يا در وحدانيت خدا شك دارد نجس است، و همچنين است خوارج - يعنى كسانى كه بر امام معصوم (قدس سره) خروج كنند - و غلات - يعنى آنهايى كه قائل به خدايى يكى از ائمه (عليهم السلام) مى باشند يا بگويند خدا در او حلول كرده است -