دوم شده بدهد، و همچنين هر چه بالا رود، بايد يا سى تا سى تا حساب كند، يا چهل تا چهل تا، يا سى و چهل حساب نمايد و زكات آن را به دستورى كه گذشت بدهد، ولى بايد طورى حساب كند كه چيزى باقى نماند، يا اگر چيزى باقى مى ماند از نه تا بيشتر نباشد، مثلا اگر هفتاد گاو دارد، بايد به حساب سى و چهل حساب كند و براى سى تاى آن زكات سى تا، و براى چهل تاى آن زكات چهل تا را بدهد، چون اگر به حساب سى تا حساب كند، ده تا زكات نداده مى ماند.
نصاب گوسفند مسأله 1930 - گوسفند پنج نصاب دارد:
(اول) چهل تا است، و زكات آن يك گوسفند است، و تا گوسفند به چهل نرسد زكات ندارد.
(دوم) صد و بيست و يك است، و زكات آن دو گوسفند است.
(سوم) دويست و يك است، و زكات آن سه گوسفند است.
(چهارم) سيصد و يك است، و زكات آن چهار گوسفند است.
(پنجم) چهارصد و بالاتر از آن است، كه بايد آنها را صدتا صدتا حساب كند و براى هر صد تاى آنها يك گوسفند بدهد، و لازم نيست زكات را از خود گوسفندها بدهد، بلكه اگر گوسفند ديگرى بدهد، يا مطابق قيمت گوسفند پول بدهد، كافيست.
مسأله 1931 - ما بين دو نصاب زكات ندارد، پس اگر شماره ء گوسفندهاى كسى از نصاب اول كه چهل است بيشتر باشد، تا به نصاب دوم كه صد و بيست و يك است نرسيده باشد، فقط بايد زكات چهل تاى آن را بدهد و زيادى آن زكات ندارد، و همچنين است حكم در نصابهاى بعد.
مسأله 1932 - زكات شتر و گاو و گوسفندى كه به مقدار نصاب برسد واجب است، چه همهء آنها نر باشند يا ماده، يا بعضى نر باشند و بعضى ماده.
مسأله 1933 - در زكات، گاو و گاوميش يك جنس حساب مى شوند، و شتر عربى و