وقت نافله هاى يوميه مسأله 774 - نافلهء نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مى شود و وقت آن از اول ظهر است، و بنابر احتياط واجب انتهاء آن موقعى است كه آن مقدار از سايهء شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى شود به اندازه ء دو هفتم آن شود، مثلا اگر درازاى شاخص هفت وجب باشد، هر وقت مقدار سايه اى كه بعد از ظهر پيدا مى شود به دو وجب رسيد، بنابر احتياط آخر وقت نافلهء ظهر است.
مسأله 775 - نافلهء نماز عصر پيش از نماز عصر خوانده مى شود، و وقت آن بنابر احتياط واجب تا موقعى است كه آن مقدار از سايهء شاخص كه بعد از ظهر پيدا مى شود به چهار هفتم آن برسد، و چنانچه بخواهد نافلهء ظهر يا نافلهء عصر را بعد از وقت آنها بخواند، احتياط واجب آن است كه نافلهء ظهر را بعد از نماز ظهر، و نافلهء عصر را بعد از نماز عصر بخواند، و نيت ادا و قضا نكند.
مسأله 776 - وقت نافلهء نماز مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است، و تا آخر وقت نماز مغرب امتداد دارد، و احتياط مستحب آن است كه تا سرخى طرف مغرب كه بعد از غروب كردن آفتاب پيدا مى شود از بين نرفته بخواند، و اگر بعد از زوال آن خواند، نيت ادا و قضا نكند.
مسأله 777 - وقت نافلهء نماز عشاء بعد از تمام شدن نماز عشاء تا نصف شب است، و بهتر است بعد از نماز عشاء بلافاصله خوانده شود.
مسأله 778 - وقت نافلهء نماز صبح بنابر احتياط واجب بعد از فجر اول است تا وقتى كه سرخى طرف مشرق پيدا شود، و بعد از پيدا شدن سرخى طرف مشرق اگر خواست بخواند، بعد از نماز صبح بخواند، و نيت ادا و قضا نكند، و كسى كه نماز شب مى خواند مى تواند بعد از نافلهء شب بلافاصله نافلهء صبح را بخواند.
مسأله 779 - وقت نماز شب بنابر مشهور از نصف شب است تا اذان صبح، ولى بعيد نيست كه وقت آن ما بين اول شب تا اذان صبح باشد، و بعد از نصف شب تا اذان صبح وقت فضيلت آن باشد، وافضل آن است كه در ثلث آخر شب خوانده شود.