رود همهء زمين پاك مى شود، و اگر بيرون نرود جايى كه آبها جمع مى شود نجس مى ماند و براى پاك شدن آن بايد به وسيلهء چيز پاكى آب جمع شده را بر دارند، و بهتر آن است كه گودالى بكنند كه آب در آن جمع شود، بعد آب را بيرون بياورند و گودال را با خاك پاك پر كنند.
مسأله 182 - اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب قليل در صورتى كه مضاف نگردد پاك مى شود.
مسأله 183 - اگر شكر نجس آب شده را قند بسازند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمى شود.
2 - زمين مسأله 184 - زمين با سه شرط كف پا و ته كفش را كه به راه رفتن يا پا گذاشتن بر زمين نجس، نجس شده پاك مى كند:
(اول) آن كه زمين پاك باشد.
(دوم) آن كه خشك باشد.
(سوم) آن كه اگر عين نجس - مانند خون و بول - يا متنجس - به مثل گلى كه نجس شده - در كف پا و ته كفش باشد، به واسطهء راه رفتن يا ماليدن به زمين بر طرف شود، و نيز زمين بايد خاك يا سنگ يا آجر فرش و مانند اينها باشد، و با راه رفتن روى فرش و حصير و سبزه و مانند اينها كف پا و ته كفش نجس پاك نمى شود.
مسأله - 185 پاك شدن كف پا و ته كفش نجس به واسطهء راه رفتن روى آسفالت و روى زمينى كه با چوب فرش شده محل اشكال است.
مسأله 186 - براى پاك شدن كف پا و ته كفش بهتر است مقدار پانزده ذراع يا بيشتر راه بروند اگر چه به كمتر از آن يا ماليدن به زمين نجاست بر طرف شود.
مسأله 187 - لازم نيست كف پا يا ته كفش نجس تر باشد، بلكه اگر خشك هم باشد به راه رفتن پاك مى شود.