" احكام نكاح (ازدواج) " به واسطهء عقد ازدواج زن و مرد به يكديگر حلال مى شوند، و آن بر دو قسم است: دائم و غير دائم.
عقد دائم آن است كه در آن مدتى براى زناشويى نباشد، و زنى را كه به اين قسم عقد مى كنند دائمه گويند.
و عقد غير دائم آن است كه مدت زناشويى در آن معين شود، مثلا زن را به مدت يك ساعت يا يك روز يا يك ماه يا يك سال يا بيشتر عقد نمايند، ولى - بنابر احتياط واجب - مدت ازدواج از مقدار عمر زن و شوهر يا يكى از آن دو زيادتر نباشد، و زنى را كه به اين قسم عقد كنند متعه مى نامند.
احكام عقد مسأله 2427 - در زناشويى - چه دائم و چه غير دائم - بايد صيغه خوانده شود، و تنها راضى بودن زن و مرد كافى نيست، و صيغهء عقد را مى توانند خود زن و مرد بخوانند يا ديگرى را وكيل كنند كه از طرف آنان بخواند.
مسأله 2428 - وكيل لازم نيست مرد باشد، و زن هم مى تواند براى خواندن صيغهء عقد از طرف ديگرى وكيل شود.
مسأله 2429 - زن و مرد تا يقين يا اطمينان پيدا نكنند كه وكيل آنها صيغه را خوانده است نمى توانند ترتيب آثار و احكام نكاح را بدهند، و گمان به اين كه وكيل صيغه را خوانده است كفايت نمى كند، و اگر وكيل بگويد صيغه را خوانده در صورتى كه ثقه باشد وظن به خلاف گفتهء او نباشد، يا از قول او اطمينان