نفاس مسأله 514 - خونى كه مادر بعد از ولادت بچه - از جهت ولادت - مى بيند اگر پيش از ده روز يا سر ده روز قطع شود، خون نفاس است، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - خونى كه با اولين جزء بچه بيرون بيايد، و زن را در حال نفاس، نفساء مى گويند.
مسأله 515 - خونى كه زن پيش از بيرون آمدن اولين جزء بچه مى بيند نفاس نيست.
مسأله 516 - لازم نيست كه خلقت بچه تمام باشد، بلكه اگر ناتمام نيز باشد - در صورتى كه عرفا بگويند زاييده است - خونى كه تا ده روز ببيند خون نفاس است، و در صورت شك در صدق زاييدن به نظر عرف، آن خون محكوم به احكام نفاس نيست.
مسأله 517 - ممكن است خون نفاس يك آن بيشتر نيايد، ولى بيشتر از ده روز نمى شود.
مسأله 518 - هرگاه شك كند كه چيزى سقط شده يا نه، يا چيزى كه سقط شده بچه است يا نه، لازم نيست وارسى كند، و خونى كه از او خارج مى شود شرعا خون نفاس نيست، هر چند احتياط استحبابى وارسى كردن است.
مسأله 519 - رساندن جايى از بدن به خط قرآن و اسم مبارك ذات خداوند متعال و ساير اسماء حسنى بر نفساء حرام است، و همچنين است - بنابر احتياط واجب - ساير كارهايى كه بر حائض حرام است، و آنچه بر حائض واجب است بر نفساء هم واجب مى باشد.
مسأله 520 - طلاق دادن زنى كه در حال نفاس است باطل است، و نزديكى كردن با او حرام است، ولى اگر شوهرش با او نزديكى كند كفاره ندارد.
مسأله 521 - وقتى زن از خون نفاس پاك شد به طورى كه در باطن فرج هم خون نباشد، بايد غسل كند و عبادتهاى خود را به جا آورد، و اگر دوباره خون ببيند، چنانچه روزهايى كه خون ديده با روزهايى كه در وسط پاك بوده روى هم از ده